Për shekuj me radhë, për të vënë në gjumë foshnjat, kemi përdorur teknika pa pasur asnjë lloj ideje mbi efektet e mundshme afatgjata të tyre në zhvillimin e trurit të fëmijës. Kjo ndodhte sepse, deri më tani, e kishim të pamundur të shihnim efektin që mund të kishin veprimet tona në trurin e fëmijës. Gjithsesi, tashmë e dimë që mënyra e komunikimit të prindërve me fëmijët mund te ketë efekte afatgjata në funksionet e trurit, si dhe në balancën kimike në tru.

Mënyra e përkujdesjes ndikon shumë në zhvillimin e trurit emocional të foshnjës

Ju, si prindër, keni ndikim të madh në zhvillimin e trurit emocional dhe kjo ndodh sepse në vitet e para të jetës ka disa periudha të rëndësishme të zhvillimit të trurit. Gjatë kësaj kohe, truri i foshnjës fillon të formojë trakte (shtigje) të reja nervore me një ritëm të shpejtë. Në fakt, 90% e zhvillimit të trurit të njeriut ndodh në pesë vitet e para të jetës. Në këtë periudhë, në tru krijohen miliona lidhje të reja, të cilat më pas shprishen e formohen sërish nën ndikimin e drejtpërdrejtë të përvojës jetësore të vetë fëmijës e, në veçanti, të përvojës së tij emocionale me ju.

Lidhja prind-fëmijë

Gjithçka që foshnja përjeton me ju, farkëton trakte të reja nervore në pjesën e sipërme të trurit (në lobin ballor). Truri i njeriut është projektuar për të krijuar lidhje, që i përshtaten mjedisit ku gjendet. Kjo përshtatshmëri vepron në të mirë, por edhe kundër mirëqenies së fëmijës. Për shembull, nëse fëmija ka një prind arrogant, truri i tij zë e përshtatet me jetën e një bote arrogante, çka mund të çojë në vigjilencë të tepruar, në egërsi ose reagime me frikë, në rritje të impulseve sulmuese/mbrojtëse në pjesën zvarranike të trurit të tij. Ndërsa nga një përkujdesje emocionalisht e përgjegjshme, në trurin e fëmijës do të krijohen lidhje thelbësore, çka do ta ndihmojnë që ta përballojë mirë stresin në jetë; po ashtu, do të të krijojë marrëdhënie që i japin kënaqësi, do të administrojë zemërimin, do të ndjejë dhembshuri, do të ketë motivimin për të realizuar ëndrrat, do të provojë qetësi të thellë e do të jetë në gjendje të dashurojë në paqe. Pra, mënyra sesi e dëgjoni fëmijën, si luani me të, si e përkëdhelni, si e qetësoni dhe si e trajtoni kur sillet keq, janë vërtet të rëndësishme.

Ju jeni rregullatorë të emocioneve të fëmijës

Kur në trurin e fëmijës ngacmohen sistemet e alarmit, ju jeni i vetmi shpëtimtar që mund ta ndihmoni të rregullojë gjendjen e eksitimit të lartë emocional e fizik. Ai e ka të pamundur t’i administrojë vetë këto gjendje. Nëse fëmija është duke qarë dhe askush nuk merret me të, dihet që në fund do të pushojë, por, duke u mbyllur dëshpërimisht në vetvete, gjë që njihet si veçim (“ngrirja”, pjesë e reagimit lufto-mbathja-ngri). Kjo dukuri nuk duhet ngatërruar me qetësinë. Çaste të tilla qetësie dhe heshtjeje prodhojnë hormone të stresit në nivele shumë më të larta sesa kur foshnja qan. Duke mos e ditur këtë, shumë prindër përdorin ende teknikën “lëre të qajë derisa ta zërë gjumi”, si dhe ndërhyrje të tjera që shkaktojnë stres. Përkujdesi emocionalisht i përgjegjshëm e ndihmon fëmijën të krijojë në tru sisteme efektive rregullatore për stresin. Teksa e qetësoni, në trurin e fëmijës formohen trakte të posaçme nervore që e qetësojnë stresin në mënyrë të natyrshme. Nëse e bëni këtë ditë mbas dite, atëherë po e ndihmoni atë që të formojë sisteme rregullatore për stresin, të cilat janë thelbësore për IQ-në e tij (koeficientin e inteligjencës) dhe IE-në (inteligjencën emocionale), si dhe për të pasur sukses në punë e në marrëdhëniet personale në të ardhmen.

marrë nga libri “Gjithçka që duhet të dinë prindërit”